سیاست روز

تحلیل و بررسی مسائل مهم جهان و ایران

سیاست روز

تحلیل و بررسی مسائل مهم جهان و ایران

اشپیگل: ستاره امپراتوری آمریکا رو به افول است

اشپیگل: ستاره امپراتوری آمریکا رو به افول است

خبرگزاری فارس: یک نشریه معروف آلمانی در گزارشی از وخامت وضعیت اقتصادی و اجتماعی آمریکا و گسترش فاصله طبقاتی در این کشور تاکید کرد که ستاره امپراتوری آمریکا در حال افول است و احتمال قرار گرفتن این کشور در جمع کشورهای جهان سوم افزایش یافته است.

به گزارش فارس، هفته‌نامه آلمانی اشپیگل در گزارش با اشاره به اوضاع وخیم اقتصادی آمریکا و گسترش فاصله طبقاتی در این کشور تاکید کرد که ستاره امپراتوری آمریکا در حال افول کردن است.

در این گزارش آمده است که "در روزهای اخیر در حالی که آمریکایی‌های پولدار کمک‌های میلیاردی خود را به امور خیریه جشن می‌گیرند بقیه مردم این کشور در وضعیتی بدتر از هر زمان دیگر به سر می‌برند ".
بنا بر این گزارش، پیش از این در آمریکا بندرت افراد در یک دوره طولانی بیکار بوده‌اند و فاصله بین فقیرترین و پولدارترین مردم به این صورت فاحش و زیاد نبوده است.
اشپیگل گزارش کرد: وضعیت ساکنان شهر کونتشورا در شمال لس‌آنجلس با وجود آنکه از نظر مالی خوب است، ولی حدود 20درصد آنان در معرض بی‌خانمان شدن قرار دارند.
در ادامه این گزارش آمده است که، شمار اشخاص مراجعه کننده به مراکز خیریه برای گرفتن غذا دو برابر شده است، بعضی از این اشخاص با خودروی بی‌ام‌دبلیو می‌آیند و برای خیلی از مردم آمریکا این خودروها یادآور دوران خوب اقتصادی است.
"ویلیام سینلی " کارشناس امور اجتماعی و رفاهی و رئیس امور خیریه شهرک کونتشورا گفت: این فقیران جدید اشخاصی هستند که هیچ وقت فکر نمی‌کردم با آنها در خیریه روبه‌رو شوم. اشخاصی از طبقه مرفه بوده‌اند که اکنون بیکار شده و در معرض بی‌خانمان شدن قرار دارند؛ امروز ما اشخاصی را در خیریه‌ها مشاهده می‌کنیم که خودروهای آنها 50 هزار دلار ارزش دارد و تا چندی قبل صاحب خانه بوده‌اند.
در این گزارش آمده است: شمار میلیونرها در آمریکا در سال 2009 حدود 17 درصد افزایش یافته است دو هفته قبل نیز 40 نفر از ثروتمندان آمریکا ازجمله بنیانگذار مایکرو سافت اعلام کردند که بعد از مرگ نصف ثروت آنها برای امور خیریه صرف شود.
کارشناسان از این نگران هستند که اقتصاد آمریکا برای سال‌ها ضعیف بماند، این نگرانی زمانی افزایش یافت که کمکهای دولتی نه تنها در کلیت وضعیت جامعه آمریکا تغییری ایجاد نکرد؛ بلکه درست برعکس برای خیلی از مردم وضعیت بد و بدتر می شود.
بنا بر یک نظرسنجی 70 درصد جمعیت آمریکا هنوز بر این باورند که رکود اقتصادی این کشور ادامه پیدا می‌کند؛ این رکود اقتصادی این بار فقط اشخاص فقیر را هدف قرار نداده بلکه اشخاصی با تحصیلات و درآمد خوب طبقه متوسط را نیز هدف خود کرده است و آنان همچنان از آینده خود احساس نگرانی می‌کنند.
هم اکنون از هر 10 نفر حدود چهار نفر در آمریکا خود را جزء قشر متوسط می‌دانند و معتقدند که جایگاه اجتماعی خود را بیش از این نمی‌توانند نگهدارند.
"آریانا هافینگتن " یک روزنامه‌نگار معروف آمریکایی در مطلبی در این خصوص نوشت: آمریکا در معرض خطر ورود به جهان سوم قرار گرفته است.
"در کنار مشکلات ملکی و اقتصادی و بدهی‌ها در آمریکا، فاصله طبقاتی رو به گسترش است. وضعیتی که این کشور از بحران اقتصادی اواخر دهه 20 تاکنون این کشور با آن مواجه نشده بود برای اولین بار از جنگ جهانی دوم تاکنون آمریکایی‌ها با مشکل بیکاری دراز مدت مواجه شده‌اند. شمار بیکاران دراز مدت سه برابر وقتهای بحرانی دیگر در آمریکاست و محتمل است که این روند افزایش پیدا کند.
در حالیکه رقم بیکاری بعد از پایان رسمی رکود اقتصادی در آمریکا 9/5 درصد بود، ولیاگر اشخاصی را جزء آن حساب کنند که جست‌وجو برای کار جدید را رها کرده و یا کارهای مقطعی برای چند صد دلار در ماه انجام داده و از حساب پس انداز خود زندگی می‌کنند، این رقم به 17درصد کل جامعه کاری آمریکا می‌رسد.
بنا بر آماری، حدود 50 میلیون آمریکایی برای مدت زمان کافی غذا ندارند و یک هشتم بزرگسالان و یک چهارم کودکان آمریکایی ازکوپن‌های غذای مراکز خیریه استفاده می‌کنند. این رقم باور نکردنی متعلق به کشوری است که ثروتمندترین کشور دنیا محسوب می‌شود.
چیزی که برای آمریکایی‌ها از همه خطرناکتراست از دست رفتن خوش‌بینی به آینده در بین آنان است، کشوری که مردمان آن به خوش‌بینی معروف بودند اکنون اکثر شهروندانش انتظار دارند که زندگی کودکان آنها از زندگی خودشان بدتر شود.
امروز خیلی از آمریکایی ها این نکته را فهمیده‌اند که رویای آمریکایی خودشان فقط یک تب بود. تعداد فرصت‌های شغلی کم و درآمدها با رکود مواجه شده و نابرابری روز افزون در جامعه حاکم است.
در این گزارش آمده است: آمریکا با یک بحران ساختاری مواجه است و اگرچه این بحران از خیلی وقت پیش شروع شده ولی آنها تازه متوجه آن شده اند. رونق سهام، ملک و افزایش بی‌نهایت بدهی‌ها و تب مصرف‌گرایی این نکته را مخفی نگهداشته که 30 سال رشد اقتصادی هیچ تاثیری روی جامعه آمریکا نداشته است.
در سال 1978 میانگین درآمد مردها در آمریکا 45 هزار و 879 دلار در سال بود ، این رقم در سال 2007 با محاسبه تورم حدود 45 هزار و 113 دلار بوده است؛ تمام این درآمدها شامل منافع کلان سهامداران و شرکتهای بزرگ و بازارهای مالی بوده است و این منافع به اشخاصی رسید که همیشه پولدار بوده‌اند.
در30 سال اخیر با آنکه تولید ناخالص داخلی آمریکا 110 درصد افزایش یافته است، ولی درآمد 90 درصد آمریکایی‌ها از سال 1973 فقط افزایش بسیار اندکی داشته، در حالی که تعداد اشخاص پولدار در آمریکا تقریبا سه برابر شده است.
در سال 1979 یک سوم سودی که آمریکا بدست آورده بود به طبقه ثروتمند جامعه آمریکا می‌رسید درحالی که امروز 60 درصد از در آمدهای آن به دست اشخاص پولدار می‌رسد.
در سال 1950 یک رئیس شرکت به طول میانگین 30 برابر یک کارگر ساده حقوق می‌گرفت، در حالیکه امروز این مدیر حدود 300 برابر حقوق یک کارگر ساده حقوق می گیرد.
امروز یک درصد آمریکایی‌ها 37 درصد دارایی کل این کشور را در اختیار دارند و این نابرابری به اندازه زمان رکود اقتصادی آمریکا در اواخر دهه 1920 است.
آمارها نشان می‌دهد که احتمال رفتن یک آمریکایی به طبقه متوسط بالا، حدود چهار درصد است که این پایین‌ترین حد در بین کشورهای صنعتی دیگر است.
سیاستمداران آمریکایی جوابی برای تشدید این بحران احتمالی نمی‌بینند و واشنگتن به دنبال ایجاد اشتغالی است که هنوز ایجاد نشده است.
"پاول کروگمن " برنده جایزه نوبل از آمریکا با اشاره به اینکه خیلی از شهرهای آمریکا در آستانه ورشکستی است و پول پرداخت هزینه نگهداری ازخیابان ها را هم ندارند، گفت: در آمریکا چراغها خاموش می‌شود، مشکل اصلی این است که دیگر آنها نمی‌توانند مصرف گرایی کنند چون حساب پس اندازی ندارند و ارزش خانه‌های آنان نیز به نصف رسیده است؛ آنها دیگر وام‌های ارزان دریافت نمی‌کنند و درآمدشان کاهش یافته یا بیکار شده اند.
بنا بر این گزارش، آنان دیگر قادر به پرداخت مالیات نیستند و برای همین هم خیلی از ایالت‌ها و شهرها با شکاف‌های بزرگ در بودجه‌هایشان رو به روشده‌اند، در ایالت هاوایی و در برخی از هفته‌ها، مدارس را روزهای جمعه تعطیل می‌کنند تا هزینه‌ها را کاهش دهند در منطقه‌ای از ایالت جورجیا اتوبوس‌های شرکت واحد را متوقف کرده‌اند. در شهر کلرادو اسپرینگز با حدود 380 هزار نفر جمعیت برای صرفه جویی یک سوم
چراغهای خیابان خاموش شده است و خیلی از آمریکایی‌ها خانه‌های خود را از دست داده‌اند و خیلی از آنها یا در شهرها چادرنشین شده‌اند یا در بین بی‌خانمان‌ها زندگی می‌کنند.
اشپیگل افزود: 61 درصد آمریکایی‌ها هیچ ذخیره مالی ندارند و فقط ماه به ماه زندگی می‌کنند و روبه رو شدن با یک صورتحساب بیمارستانی می‌تواند تبعات حیاتی برای آنها در پی داشته باشد.
در پایان این گزارش با اشاره به اینکه خیلی از مردم حتی پول ثبت نام کودکانشان را در کودکستان‌ها ندارند، آمده است: دیگر در آمریکا کارهای ساده‌ای مانند فروشندگی و دستیاری نیز پیدا نمی‌شود.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد