خبرگزاری فارس: یک تحلیلگر امور بینالملل با اشاره به هزینههای مادی و جانی فراوانی که آمریکا برای تسلط بر جهان میکند، نوشت: وقت آن فرا رسیده است که مردم آمریکا جمهوری را جایگزین امپراطوری که دولتمردان آمریکایی در پی آن هستند، کنند.
به گزارش فارس، "داگ باندو " دستیار ویژه رونالد ریگان (Doug Bandow) در مقالهای که در پایگاه اینترنتی "کمپین فور لیبرتی " (campaignforliberty.com) منتشر شد، با بررسی جامع حضور نظامی آمریکا در سایر کشورها، تعرض آمریکا به سایر ملتها را دلیل هدف تروریسم قرار گرفتن این کشور دانست و عنوان کرد که آمریکا نمیتواند پلیس جهان باشد.
وی در این مقاله نوشت: در یکی از محبوبترین مناظرات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا در سال 2008، "ران پل " (Ron Paul) نماینده کنگره که از مدعیان حزب جمهوریخواه بود، به این مسئله اشاره کرد که مردم آمریکا به این دلیل مورد نفرت قرار دارند که به "سرزمینهای مسلمان " قدم گذاشتهاند. حقیقت این است که واقعاً کشوری در کره زمین نیست که نیروهای آمریکایی در آن حضور نداشته باشند. خوشبختانه، بسیاری از مردم این کشورها خیال کشتن آمریکاییها را ندارند. در واقع، بسیاری از خارجیها از این که با هزینه آمریکا از آنها محافظت شود، لذت میبرند. افسوس که تمایل واشنگتن برای تبدیل قسمت عمده کره زمین به پادگان خود، تنها به توضیح این مسئله کمک میکند که چرا آمریکا در حال ورشکستگی است.
باندو ادامه داد: در واقع دشوار است که مکان همه تاسیسات نظامی آمریکا در خارج از خاک این کشور را مشخص کرد. طبق یکی از برآوردهای پنتاگون، آمریکا 865 تاسیسات نظامی در خارج از کشور دارد ولی این آمار شامل پایگاههای موجود در افغانستان و عراق نمیشود که احتمالاً با محاسبه آنها این شمار از مرز 1000 فراتر خواهد رفت. آمریکا 268 مقر در آلمان، 124 پایگاه در ژاپن و 87 پادگان در کره جنوبی دارد. بسیاری از آنها، پایگاههای کوچکی هستند ولی با این حال، تعداد آنها باورنکردنی است. ضمن اینکه، به گفته "دیوید واین " (David Vine) از دانشگاه آمریکا، سایر پایگاههای آمریکا در سراسر جهان، برای مثال، جزیره آروبا (Aruba) و استرالیا، بلغارستان و بحرین، کلمبیا و یونان، جیبوتی، مصر، کویت، قطر، رومانی، سنگاپور و البته خلیج گوانتانامو در کوبا پراکنده هستند.
دستیار ویژه رونالد ریگان ادامه داد: هزینه این تاسیسات، تنها هزینههای مربوط به ساختمان، دروازه، حصار و سایر قسمتها نیست بلکه خدمات انسانی، شامل بیمارستان، مراکز فرآوری نیازمندیهای کارکنان، غذاخوریها و غیره است. سرانجام اینکه، این هزینهها، حقوق کارکنان و هزینه آموزش آنها را هم در برمیگیرد که تعداد آنها بیش از 1.4 میلیون نفر در سراسر جهان است. علاوه بر این، باید اقدامات لازم برای حمایت مالی از خانوادههای آنها هم به عمل آید.
وی به نقل از واین افزود: این پایگاهها، بهای غیرمالی نیز دارند. با اعزام شدن سربازها به خارج از کشور و دور شدن آنها از عزیزانشان، خانوادههای ارتشیان هم از این جداییها رنج میبرند و به خاطر این جداییها گاهی خانوادههای آنها از هم میپاشد. در حالی که بعضی از کشورهای خارجی از پایگاههای آمریکایی به دلیل محفوظ ماندن منافع مالی خود استقبال میکنند، بسیاری از افرادی که در اطراف این پایگاهها زندگی میکنند از آسیبهای سلامتی و محیط زیستی ناشی از آلودگیها و مواد سمی نظامی، نظامهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مغشوش، حوادث نظامی و افزایش جنایت و روسپیگری رنج میبرند.
باندو با بیان این مطلب که پایگاههای نظامی، تائیدی بر رژیمهای استبدادی مانند کشورهای آسیای مرکزی است، نوشت: در واقع، هزینه نگهداری این تاسیسات اغلب برابر است با حمایت سیاسی و اقتصادی رسمی از دولتهای میزبان. مدافعان حضور امپریالیستی آمریکا در خارج از کشور معتقدند که نگه داشتن نیروها در خارج از کشور کمهزینهتر از نگهداری آنها در داخل است چرا که برخی از کشورهای میزبان، هزینهای بابت حمایت آمریکا از آنها میپردازند ولی این افراد این حقیقت را نادیده میگیرند که این تعهدات خارجی آمریکا از طریق پایگاههای این کشور در سراسر جهان است که نیاز به داشتن چنین ارتش بزرگی را به وجود میآورد.
* آمریکا دیگر توان پلیس جهان بودن را ندارد
تحلیلگر ارشد سیاسی مبارزات انتخاباتی ریگان ادامه داد: بسیاری از قانونگذاران به گونهای عمل میکنند که گویی ستارههای آسمان، موقعیت خورشید و تحول ماه شمار سربازان نیروهای زمینی، دریایی و هوایی آمریکا را تعیین میکنند. بدون توجه به تعداد کارکنان ارتش آمریکا، تنها سوالی که واشنگتن به آن توجه میکند این است که این سربازان را کجا بفرستد. بنابراین، آنها را به کشورهایی میفرستد که برای نگهداری از آنها به آمریکا کمک مالی میکنند. با این حال، میزان سربازان آمریکایی، مسئلهای جغرافیایی نیست. بلکه مسئله گزینش و انتخاب است؛ انتخابی برای عمل به عنوان پلیس جهان.
وی افزود: در انجیل آمده که خداوند حتی نگران گنجشکی است که بر روی زمین میافتد. آمریکا هم همینطور! چرا که اصرار دارد در مورد مسائل مربوط به سیاستهای اقتصادی، نظامهای سیاسی، سوابق حقوق بشر، نیروهای نظامی، اهداف بینالمللی و عملاً همه سایر کشورها، با آمریکا مشورت شود. طبق گزارش وزارت دفاع آمریکا، 140 هزار نیروی آمریکایی در عراق مستقر هستند. آمریکا سعی دارد در آنجا و در جوار رود فرات، یک دموکراسی مشابه غرب خلق کند. هدف از این جنگ، از تبدیل سراسر خاورمیانه به نسخهای شعرگونه از سوئیس، به ممانعت از فروپاشی آن مانند لبنان سه دهه پیش تغییر یافته است. 90 هزار نیروی آمریکایی هم در افغانستان به سر میبرند. با حذف ظاهری القاعده از این کشور و فرار بنلادن به پاکستان از مدتها پیش، آمریکا ماموریت متفاوتی را در آنجا دنبال میکند. افسوس که مشخص نیست این ماموریت جدید چیست. به ظاهر، دولت آمریکا امیدوار است رژیم فاسد و نامشروع کرزی را به یک دولت مرکزی محترم، شایسته و کارآمد تبدیل کند. این، یک آرمان عالی است ولی یک منفعت واقعگرایانه یا استراتژیکی نیست که برای آمریکا ارزش این جنگ را داشته باشد.
باندو ادامه داد: حدود 52 هزار سرباز آمریکایی در آلمان به سر میبرند. واضح است که پر جمعیتترین و مرفهترین کشور در اروپا نیازی به دفاع ندارد. احتمال مارش نظامی سربازان روس در برلین و بالا رفتن از ساختمان "باندشتاگ " (Bundestag) بستگی به آن دارد که مریخیها به زمین حمله و جنگ دنیاهای جدیدی به راه بیندازند. تنها دلیل دیگر برای آنکه آمریکا در آلمان سرباز نگه دارد، این است که این کشور به مکانهای دیگری نزدیکتر است که آمریکا میخواهد نیروهای خود را به آنجا بفرستد ولی حقیقت این است که نباید چنین کاری بکند. پایگاههای آلمان که زمانی به ممانعت از پیروزی ارتش سرخ اختصاص داشت، در حال حاضر به تلفات جنگهای عراق و افغانستان رسیدگی میکند. با این حال، اگر آمریکا تا این حد آشفته در کشورهای مختلف در حال جنگ نبود، نیازی به این توقفگاه آلمانی در اروپا نداشت.
تحلیلگر آنتیوار ادامه داد: آمریکا 36 هزار نیرو در ژاپن دارد. جنگ جهانی دوم 65 سال پیش پایان یافت ولی ظاهراً واشنگتن متوجه این مسئله نشده است. ژاپن که دومین اقتصاد بزرگ جهان را دارد، میتواند هر آنچه را که لازم است برای دفاع از خود انجام دهد. در عوض، توکیو از آمریکا انتظار دارد در صورت نیاز، برای دفاع از توکیو لسآنجلس را قربانی کند. حدود 29 هزار سرباز آمریکایی هم در کره جنوبی مستقر هستند. حدود 60 سال است که نیروهای آمریکایی در آنجا به سر میبرند. کره جنوبی که سیزدهمین اقتصاد بزرگ جهان است، تولید ناخالص داخلیاش حدود 40 برابر کره شمالی است. جمعیت جمهوری کره دو برابر کره شمالی است. قطعاً سئول میتواند بدون کمک آمریکا از خودش دفاع کند.
* وقت جایگزینی جمهوری آمریکا با امپراطوری آمریکا فرا رسیده است
باندو افزود: تعداد کمتری هم از نیروهای آمریکایی در قسمتهای مختلف جهان پراکنده هستند. حدود 11 هزار نیروی آمریکایی در کشتیهای موجود در اقیانوس آرام شناور هستند. حدود 10 هزار تن در ایتالیا و 9 هزار تن در انگلیس مستقر هستند. بیش از هزار تن هم در بلژیک، اسپانیا، ترکیه، بحرین و جیبوتی به سر میبرند. صدها نیرو هم در یونان، گرینلند، هلند، پرتقال، استرالیا، فیلیپین، سنگاپور، تایلند، کانادا، دیهگو گارسیا، مصر، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، کوبا (خلیج گوانتانامو) و هندوراس مستقر هستند. تعدادهای کمتری هم در نقاط دیگر جهان پراکنده شدهاند.
سردبیر سابق "اینکوایری " (Inquiry) افزود: مدافعان این حضور امپریالیستی آمریکا که از وجود هزاران تاسیسات نظامی آمریکا در خارج خرسندند، هر کسی را که پیشنهاد کاهش هزینهها را ارائه کند، انزواطلب نامیده و محکوم میکنند ولی چرا به بمباران، تعرض و اشغال سایر کشورها به عنوان شیوه مثبتی از تعهد نگریسته میشود؟ این کار قطعاً به نفع آمریکا نیست. با وجود 13 تریلیون دلار بدهی ملی و 1.6 تریلیون دلار کسری بودجه آمریکا توانایی مالی آن را ندارد که پلیس جهان باشد. علاوه بر این، مداخله همیشگی در سراسر جهان منجر به مناقشه و جنگ بیپایان میشود و دهها هزار آمریکایی کشته، معلول و مجروح به جای میگذارد.
باندو در پایان نوشت: سرانجام اینکه مداخله آشوبآفرین آمریکا، این کشور را به طرز اجتنابناپذیری به هدفی برای تروریسم تبدیل میکند. به گفته آقای پل، رفتن به سرزمینهای مسلمان و بمباران، تعرض و اشغال آنها برای آمریکا دشمن میآفریند و برخی از این دشمنان نشان دادهاند که هم توانایی و هم تمایل آن را دارند که به آمریکا ضربه وارد کنند. این کار چیزی را درست نمیکند ولی دلیلی دیگر برای بازگرداندن سربازان آمریکایی به خانه ارائه میدهد. زمان تغییر فرا رسیده است. سیاستگذاران واشنگتن چندین دهه قبل جمهوری آمریکا را با یک امپراطوری جهانی مبادله کردهاند. وقت آن رسیده که مردم آمریکا این مبادله را وارونه کنند.