روزنامه آمریکایی "هافینگتون پست " :
خبرگزاری فارس: یک روزنامه آمریکایی در گزارشی با بررسی گزینه حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران، ضمن رد کردن این گزینه تاکید کرد که هم اکنون زمان آن فرا رسیده تا خود را برای زندگی با ایران هسته‌ای آماده کنیم.
به گزارش فارس، روزنامه آمریکایی "هافینگتون پست " در گزارشی به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا حمله به تاسیسات ایران باعث تاخیر در دستیابی ایران به بمب هسته‌ای می‌شود یا خیر؟
این روزنامه گزارش خود را اینگونه آغاز می‌کند: در حالی‌که فشارهای بین‌المللی علیه ایران در حال افزایش است، گزینه حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران همچنان بر روی میز باقی مانده است. همچنان این باور باقی مانده است که حمله محدود به تاسیاست کلیدی ایران می‌تواند برای چندین سال دستیابی ایران به سلاح اتمی را به تاخیر بیاندازد. البته نگاهی جدید به وقایع ثبت شده تاریخی نشان می‌دهد که حمله به ایران می‌تواند چالش هسته‌ای ایران را پیچیده‌تر کرده و حرکت ایران به سوی تسلیحات اتمی را تسریع بخشیده و ایران زودتر از گذشته به این سلاح دست پیدا کند.
این روزنامه آمریکایی ادامه داد: حامیان حمله نظامی به ایران به حمله اسرائیل به رآکتور هسته‌ای عراق در ژوئن سال 1981 استناد می‌کنند که آن حمله باعث تاخیر در تلاش‌های عراق برای دستیابی به سلاح اتمی شد.
حمله به رآکتور عراق بر دو فرضیه استوار بود: عراق قبل از حمله با عزمی مصمم به دنبال دستیابی به تسلیحات اتمی بوده و رآکتور عراق به عنوان مولفه‌ای کلیدی برای تلاش‌های عراق در دستیابی به سلاح اتمی به شمار می‌آمد. اما هر دو فرضیه اشتباه بود.
این پندار وجود دارد که در اواسط سال‌های 1970 عراق توسعه تسلیحات اتمی خود را به عنوان بخشی از برنامه هسته‌ای خود آغاز کرد اما منابع عراقی تاکید کرده‌اند که قبل از ژوئن سال 1981 عراق هیچ سازمان، کارمندان و یا بودجه‌ای با هدف دستیابی به تسلیحات اتمی نداشته است. اما حمله عراق باعث شد تا عزمی مصمم برای دستیابی به تسلیحات اتمی دست پیدا کند. در سپتامبر سال 1981، سه ماه بعد از حلمه اسرائیل به عراق، این کشور برنامه هسته‌ای مخفی خود را با بودجه‌ای قابل توجه آغاز کرد. برنامه جدید عراق بعد از حمله اسرائیل، سازمان، کارمندان وبودجه فراوانی داشت که بر اساس فرمان مستقیم صدام حسین به پیش برده می‌شد. نابودی رآکتور اسیراک عراق توسعه تسلیحات اتمی عراق را با تاخیر مواجه نکرد چون عراق پیش از آن هیچ تلاشی در این باره انجام نداده بود. اما بعد از آغاز تلاش عراق برای دستیابی به تسلیحات اتمی، مدیریت ضعیف و فناوری سطح پایین، مانع از رسیدن این کشور به سلاح اتمی شد.
بر اساس گزارش روزنامه هافینگتون پست، ماهیت فنی و سیاسی ایران، این موضوع را تایید می‌کند که حمله به ایران می‌تواند تاثیرات متغیری در مقایسه با مورد عراق داشته باشد. نخست، بر خلاف صدام عراق، در ایران منابع قدرت برای دستیابی به قدرت با هم رقابت دارند، به نظر می‌رسد تا کنون این گروه‌ها به توافقی برای دستیابی به تسلیحات اتمی دست‌پیدا نکرده‌اند و حمله به ایران می‌تواند دستیابی به این توافق را تسهیل کند.
ثانیا، ایران از رآکتور اسیراک عراق آموخته است که تاسیسات هسته‌ای خود را غیر متمرکز بسازد و این تاسیسات بسیار مستحکم‌تر از زیرساخت‌های هسته‌ای سال 1981 عراق است. با این وجود، حمله به تاسیسات تولید و غنی‌سازی ایران در اصفهان و نطنز، این نیاز را برای ایران ایجاد می‌کند که این تاسیسات را بازسازی و یا توسعه داده و یا آنکه تاسیساتی جایگزین ایجاد کنند.
بر اساس گزارش روزنامه هافینگتون پست، حامیان گزینه حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران معتقدند که این حمله باعث خرید زمانی ارزشمند و تاخیر در برنامه هسته‌ای ایران می‌شود. اما این موضوع این سوال را ایجاد می‌کند: زمان برای چه چیزی؟ بعد از یک حمله، سه گزینه باقی می‌ماند: حملات بیشتر [به تاسیسات هسته‌ای ایران]، محدود کردن رژیم ایران، تغییر رژیم ایران.
در مورد حملات بیشتر می‌توان از تجربه عراق استفاده کرد، بین سال‌های 1991 و 2003 حملات هوایی کاملا بی‌تاثیر بوده است، همچنین محدود کردن و یا تغییر رژیم نیز به فاجعه منتهی خواهد شد.
از سوی دیگر، این غیر محتمل است که محدود کردن رژیم ایران و حملات بیشتر عزم رهبران ایران برای دستیابی به تسلیحات اتمی را تضعیف کند. همچنین تغییر رژیم مدت‌ها است که به عنوان یک گزینه مطرح نیست.
حمله به ایران ممکن است چالش هسته‌ای ایران را تشدید کرده و در طولانی مدت آن را پیچیده‌تر کند.
هافینگتون پست در پایان نوشت: اگر نتوان تهران را ترغیب کرد که از برنامه اتمی منصرف شود، بنابراین هم اکنون زمان آن فرا رسیده تا خود را برای زندگی با چشم‌انداز ایران هسته‌ای آماده کرد.
