چهارشنبه سوری و سوء استفاده سبزک‌ها از دین زرتشت!
چهارشنبه سوری و سوء استفاده سبزک‌ها از دین زرتشت! 
نمی‌دانم از کی تا به حال چهارشنبه‌سوری جزء آیین ایران باستان و از مراسم‌های دین زرتشت شده است؟!
هر چه بیشتر جستجو کردم، مطمئن شدم که مراسم شب چهارشنبه آخر سال یا همان چهارشنبه‌سوری خودمان، یک بدعت بیشتر نیست، آن هم در دین زرتشت!
در هیچ یک از منابع اصلی تاریخی قابل استناد ایران باستان و دین زرتشت، مانند اوستا و اجزای آن [گات‌ها، یسنا، وندیداد، یشت‌ها، خرده اوستا و...] هیچ اشاره‌ای به این رسم و آیین! نشده است و فقط در برخی نوشته‌های سده چهارم هـ.ق به بعد اشاراتی به آن شده است که از لحاظ علمی فاقد ارزش و استناد می‌باشد.
نکته جالب دیگر آن‌که در ایران باستان و آیین زرتشت، بازه زمانی با نام "هفته" وجود ندارد که بخواهند چهارشنبه آخر سالش را از روی آتش بپرند!(1)
یادم هست قدیم‌ها، وقتی 10 - 11 ساله بودم [اوایل دهه هفتاد] شب چهارشنبه‌سوری، تعدادی از بچه‌های بزرگ‌تر محله مقداری صندوق چوبی و شاخه‌های درخت آماده می‌کردند و بعداز غروب آفتاب، در کوچه آتشی روشن می‌کردند و از روی آن می‌پریدند و همان شعر معروف "زردی من از تو، سرخی تو از من" را می‌خواندند و در ادامه مراسم قاشق‌زنی راه می‌انداختند و درب منازل همسایه‌ها می‌رفتند و شیرینی و میوه می‌گرفتند و تمام.
چند سالی گذشت و ترقه‌های فیتیله‌ای و نارنجک‌های دستی و سیلندرهای انفجاری هم به بازار چهارشنبه‌سوری وارد شد و کم‌کم این شب، به یک مانور نظامی! تبدیل شد و صداهای شدید انفجار و آتش‌های چندین متری جای خود را به مراسم ساده گذشته داد.
امسال هم سبزک‌ها و مغز! متفکر و رهبر قانون‌مدارشان هم که دیگر برای ابراز وجود به هر چیزی چنگ می‌زند، برای چهارشنبه‌سوری و بزرگداشت این آیین! بیانیه داده‌اند.
احتمالاً موقع پریدن از روی آتش سبز(2) فتنه‌ی سبزشان می‌خوانند:
سبزی من از تو، سبزی تو از من! و این یعنی همان دور باطل چندین ماه گذشته‌شان!
پی‌نوشت
1- در ایران باستان هر سال 12 ماه و هر ماه 30 روز و هر روز از این 12 ماه نامی مخصوص به خود داشته.
2- سایت‌ها و وبلاگ‌های سبزکی، تهیه مواد شیمیایی برای سبز شدن آتش در این روز را آموزش می‌دهند!
